Gdybym miała wymienić dwie kanapki, które lubię najbardziej, które jadam najczęściej, byłyby to ciabatta caprese (najchętniej w mojej "bogatej" wersji, którą pokażę niebawem) i kanapka z jajkiem lub, jeszcze lepiej, z pastą jajeczną. Do rozmokłych tostów kupowanych w plastikowych opakowaniach, kupowanych czasem z przymusu (lub przepicia;)), mam jednak stosunek podobny do tego, który opisuje Heidi Swanson, podając przepis na swoją wersję kanapki. Jak to zwykle z najprostszymi przepisami bywa - liczą się tu przede wszystkim świeże, dobre składniki.
Może się to wydawać durne - cóż bowiem zwyklejszego od bułki z jajkiem - ale mam nawet swoje ulubione miejscówki, w których je podają. Pierwszym jest bar Sandwicz na Nowym Świecie (dawno nie zaglądałam, ale kiedyś mieli też fajną ciabattę z pastą brokułową), drugim - delikatesy na stacji metra Politechnika. Nie, nie ma w ich kanapkach nic fascynującego, owszem, jest trochę za dużo majonezu, jednak kiedy jeździłam do pracy na daleką Ochotę i przesiadałam się na Politechnice tuż po 8 rano, świeża bułka z jajkiem za 4,20 ratowała mi życie.
Metodą prób i błędów opracowałam też swój "przepis". Nie ma w nim żadnej filozofii, tylko proste, znajome smaki.
Kanapka z pastą jajeczną
2 świeże paluchy z ziarnem
4 jajka z wolnego wybiegu
2 łyżki kremowego twarożku (np. Bieluch)
pół łyżeczki ulubionej, niezbyt ostrej musztardy
szczypiorek
natka pietruszki
pieprz, sól selerowa
dodatki: roszponka, pomidor, ogórek małosolny, czerwona cebula
Jajka gotujemy na "prawie twardo" (oczywiście z całkiem twardych pasta też wyjdzie, lubię jednak konsystencję żółtka, które nie ścięło się jeszcze w stu procentach). Kroimy drobno i mieszamy z twarożkiem, musztardą, sporą ilością ziół i przyprawami. Pastą smarujemy bułki (możemy je wcześniej odrobinę podpiec), podajemy z ulubionymi dodatkami - roszponka, pomidor, małosolniak i czerwona cebula to dla mnie wersja optymalna.
Przepis dodaję do "akcji: kanapka!" prowadzonej przez Elę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz